Zgłoszenie.

skrzydlata.anielica · Gość

Imię: Samanta
Nazwisko: Malinkiewicz
Wiek: 14,5- 15 [II gim.]
Klasa : B
Szkoła: W Warszawie
Aktorka Kreująca: Willa Holland
GG: 10063900
E-mail: [link widoczny dla zalogowanych]
Próbka Twórczości:

Kryształowe krople deszczu rozkruszały się na delikatnej tafli szyby. Nawet pogoda oddawała uczucia naszej bohaterki. Gdyby tak bliżej przyjrzeć się postaci siedzącej na długim, brązowym parapecie wykonanym z drzewa dębowego, można by było dostrzec lśniące policzki i zaczerwienione oczy. Przygnębiający krajobraz jeszcze bardziej dawał się brązowowłosej we znaki. Na samą myśl, że miałaby opuścić dom, miasto i przyjaciół, chciało jej się płakać. Nie jej wina, że już taka była. Chciała zostać tam, gdzie jej miejsce. Nie opuszczać rodzinnego miasta. Było jej tu dobrze. Rozumiała Melody, starszą siostrę, że chce wyjechać.
- Samantha?- można było słyszeć ciche pukanie do drzwi- Otwórz, to ja Mel- niebieskooka nastolatka pociągnęła nosem i przekręciła zamek po czym usiadła na łóżku, które zresztą wykonane było z ciemnego drewna kasztanowego. Kobieta, która weszła do pokoju, nic nie mówiąc przytuliła dziewczynę.
- Ja wiem, że to dla Ciebie smutne, ale zrozum. Ja i David musimy się przeprowadzić. Tam mamy pracę, rodzinę… - Sam kiwnęła leciutko głową. Nie była dość duża- miała tylko dwanaście lat. To tak mało, prawda? Ale za to rozumiała dość dużo z życia prywatnego siostry. Była starsza od niej, dziewczynki z kręconymi włosami, o osiem lat, ale i tak rozumiały się bez słów. Melody zawsze opiekowała się młodszą siostrą, gdy mama nie miała czasu. A teraz nie ma jej, osoby, która wychowała swoje dzieci na tak zdolne córeczki. Wzrok dwunastolatki został podniesiony i umieszczony w fotografii rodzinnej znajdującej na ścianie przeciwległej od łóżka. Był to nie wielki obrazek. Mel, Sam i mama. John, ojciec dziewczyn, zmarł, gdy Melody miała roczek.
- Mel. Rozumiem, ale wiesz, trudno mi będzie się z tym pogodzić.- zadumała się- Pamiętasz, jak chodziłyśmy na łączkę? Ganiałyśmy motyle do siatek- uśmiech wstąpił na jej zapłakaną twarz- Gdy się przewróciłam zawsze mi pomagałaś, miałam wtedy cztery latka, byłam dzieckiem, małym dzieckiem. Żadnych problemów, tylko radość…- blondynka czasami zastanawiała się czy Samantha nie ma więcej lat, niż mówiła mama. Mówiła tak dorośle i inteligentnie. Jak nie ona.
- Wiem. Tak samo ma Luelle i Jack, moje bliźniaki. Wiesz jak Cię lubią, prawda? Będą szczęśliwi, że z nimi zamieszkasz, będziesz przy nich.- dzień, w którym wydarzył się wypadek, w którym zmarła matka rodzeństwa, został przeklęty. Przez Samanthę Rawilison, dwunastoletnią kobietę, która wiedziała więcej niż inni.

JoJo · Gość

o fajnie , jeśli cię panna p. przyjmie to będziemy w jednej klasie

Plastyczka

dobrze ze zauważyłaś , co do ciebie skrzydlata.anielico to jesteś przyjęta

skrzydlata.anielica · Gość

Wystarczy Ewelina ;]

Plastyczka

okey :] , możesz sie już rejestrować na forum , bloga narazie zakładać nie musisz bo strona główna ( lub blog jeśli tak wolisz ) jest w budowie

Krwawa Orchidea

a ja wiem dlaczego , bo ty mały leniuszek jesteś xD

Samantha

Mam tylko pytanie:
Plastyczka, to Twoja pierwsza seria? [własna]

Plastyczka

druga , ale pierwsza to była porażka

Krwawa Orchidea

wcale nie , była nawet fajna i nigdy ci nie wybacze tego że ją skasowałaś

Samantha

U mnie tak samo;]

Plastyczka

tak wiem pierwsza znp , druga ta o gwiazdach , między nami jest jedna mała różnica ja i jedna i drugą serię prowadzę bądź prowadziłam sama , a ty pierwszą z kimś

Samantha

Mylisz się.
Moja Pierwsza to Seria Flycase- o Szkole Magii.
ZNP jest całkiem innym rodzajem. To nie jest porażka.
Pierwszą też prowadziłam sama.

Plastyczka

w takim razie bardzo przperaszam , myliłam się , ale cóż jestem tylko człowiekiem

Krwawa Orchidea

ja też myślałam że twoja pierwszą serią było ZNP

Samantha

Nic nie szkodzi ;]
A jak już mówiłam, Flycase było porażką i nie warto o tym wspominać.

Plastyczka, podasz swoje GG?